فیبر شهری ( یا فیبر نوری شهری )

رشته های نازک فیبر نوری و یا تار نوری یا فایبر نوری (Optical fiber) رشته های باریک و بلندی به طول چند کیلومتر از یک مادّه شفاف مثل شیشه سیلیکا یا پلاستیک به قطر تار موی انسان است که می‌تواند نوری که از یک سر به آن وارد شده را با سرعت زیاد از سر دیگر خارج کند. پس اگر ما بتوانیم اطلاعات یا صوت یا تصویر و یا هر آنچه را که در شبکه و یا در مراکز داده با کابل های مسی ارسال می کنیم رابه نور تبدیل نموده و از این رشته های نازک نوری عبور دهیم سرعت ارسال را بسیار زیاد حتی نزدیک به سرعت نوربالا برده ایم، ضمن آنکه طبق پروتکل های الزام آور و استاندارد امنیت انتقال اطلاعات افزایش یافته است، چرا که در کابل های مسی امکان فرار اطلاعات وجود دارد ولی این امکان در فیبر های نوری به شدت کاهش می یابد، فیبر نوری دارای پهنای باند بسیار بالاتر از کابل‌های معمولی مسی است و با آن می‌توان داده‌های تصویر، صوت و اطلاعات دیگر را با پهنای باند بالا تا 200 و 400 گیگابیت بر ثانیه ویادر شرایطی خاص با نرخ بالاتر انتقال داد، در ضمن قدرت بهینه سازی خطوط در شبکه های های فیبر نوری بسیار بیشتر است و افزونه پذیری  مفهوم واقعی خود را پیدا می کند.

پشتیبانی شبکه های فیبر نوری شکل خاص خود را دارند و طراحی و اجرای شبکه های فیبر نوری نیازمند تجربه، دانش فنی و آموزش دیدن برای آشنایی با فناوری های نوین جهانی هستند. امروزه ارتباطات نوری، به دلیل پهنای باند وسیع‌تر در مقایسه با کابل های مسی و تأخیر کمتر در مقایسه با مخابرات ماهواره‌ای از مهم‌ترین ابزار انتقال اطلاعات محسوب می‌شود. تارها و کابل های فیبر نوری و پوشش آنها بر اساس محل مصرف در دسته بندی های مختلفی ارائه می شوند که در ادامه به انواع آنها می پردازیم.