اکثر مراکز داده، دریک نوع فضای فیزیکی مانند ساختمان قرار دارند. این تعریف در مورد همه‌ مراکز داده به کار برده نمی‌شود. به این علت که بعضی از آنها در استحکامات زیرزمینی یا حتی در زیر آب قرار گرفته‌اند. اکثر مراکز داده (Data Centers) در ساختمان‌های اداری یا سازه‌های بزرگ مشابه مستقر شده‌اند.

مراکز داده معمولاً فاقد هرگونه پنجره‌ای هستند. اما ممکن است از سیستم تهویه هوا برای  ورود هوای کافی جهت جلوگیری از گرم شدن بیش‌ از حد تجهیزات IT و کامپیوترها استفاده شود.

اغلب اوقات تجهیزات مربوط به تهویه‌ هوا را می‌توان در پشت‌بام دیتاسنترها یافت. همچنین مرکزداده‌ها از پنل‌های خورشیدی یا توربین‌های بادی مولد برق برای تامین انرژی خود استفاده می‌کنند.

طراحی مراکز داده از منظر ساختاری به‌گونه‌ای است که بتوانند در برابر بلایای طبیعی مانند سیل، توفان‌، زلزله، گردباد، باران های شدید و ممتد، کولاک، دوره‌های طولانی هوای گرم و سرد و سایر موارد مقاوم باشند.

در ساختمان‌هایی که در آن‌ها مراکز داده قرار دارد، باید از مصالح مقاوم مانند بتن مسلح شده با الیاف فولادی استفاده شود.

ساختمان مراکز داده  از یک یا چندین طبقه تشکیل شده است. در ساختار برخی ساختمان‌های مراکز داده تأسیسات سقف و کف کاذب وجود دارد. بدین معنا که بین کف و سقف واقعی طبقه و سقف و کفی که تجهیزات بر روی آن قرار گرفته‌اند و یا از آن عبور کرده اند، فضایی تعبیه شده است که دربردارنده‌ سیم‌کشی‌های برق، کابل‌کشی تجهیزات شبکه، کانال‌های تجهیزات سرمایشی و سایر منابع مورد نیاز برای تداوم عملکرد تجهیزات اصلی است.

از مزایای کف و سقف کاذب، استفاده‌ی بهینه‌تر از فضای عمودی اتاق‌ها و همچنین دسترس‌پذیری هرچه بیشتر اتصالات برقی و شبکه‌ای و زیرساخت‌های سرمایشی است.