طول غلاف برداری از کابل در نقطه کمرگیری، بسته به نوع مفصل بین2 تا 5/2 متر انتخاب شود.

• وسط دست پیچ کابل علامت گذاری شود.
• به اندازه نصف طول متراژ کمرگیری، در دو طرف نقطه وسط علامت گذاری شود.
• از یکی از علامت های طرفین، حدود 10 سانتیمتر به سمت وسط در ژاکت کابل یک شیار ایجاد شود به گونه ای که هیچ صدمه ای به لوزتیوب ها یا تارهای نوری وارد نشود.
• در کابل هایی که دارای دو ژاکت پلی اتیلن و یک لایه فلزی (آلومینیومی یا فولادی) هستند، ابتدا ژاکت نهائی همراه با لایه فلزی برداشته شود سپس مراحل بالا جهت غلاف برداری ژاکت زیرین انجام شود.
• پس از دست یابی به نخ برش، کابل غلاف برداری شود، سپس ژله لوزتیوب ها یا تارها تمیز و لوزتیوب یا تارهای مورد نظر از دیگر لوزتیوب ها یا تارها جدا شود.
• پس از غلاف برداری از کابل ها یا میکرو کابل های نوری، قسمت غلاف برداری شده بدون آنکه صدمه ای به لوزتیوب ها یا تارهای نوری وارد آید در داخل مفصل قرار گیرد، جهت این کار ابتدا باید ساختار مفصل در نظر گرفته شود، لذا به شرح ذیل عمل گردد:
• اگر مفصل به صورت In-Line باشد و سر های آن (Glands) قابل برش باشد، می‌توان دو سر متقابل یا هم جوار (انتخاب بر اساس شرایط مفصل) را برش داد و ژاکت هر سمت کابل یا میکرو کابل را درون آنها قرار داد و آب بندی کرد.
• مهار کردن کابل در مفصل قبلاً توضیح داده شده است.
• در مفصل های In-Line معمولاً در زیر کاست ها فضائی برای آرایش لوزتیوب های عبوری (لوزتیوب هائی که قطع نمی شوند) وجود دارد که با در نظر گرفتن خمش‌های مجاز لوزتیوب ها در آنجا آرایش شوند.
• در صورت وجود فضای کافی از نوار پوشش پلاستیکی (نوار هلی کالی) جهت حفاظت از لوزتیوب ها استفاده شود.
• اگر مفصل از نوع Dome Type باشد ابتدا لوزتیوب ها توسط سشوار نرم شده آنگاه با احتیاط خم گردند و از داخل تیوب حرارتی (در صورت وجود) و سر مفصل به داخل مفصل هدایت شوند.
• عضو مقاوم مرکزی هر طرف کابل در گیره مخصوص مهار گردد.
• اگر کابل مورد استفاده از نوع Uni-Tube باشد، پس از عبور دادن تارها از میان تیوب حرارتی (در صورت وجود) و سر مفصل، عضو مقاوم میانی (Aramid yarn) هر طرف کابل در گیره مخصوص مهار می شود.
• اگر بستر آرایشی تارهای نوری فضای کافی داشت، می توان جهت محافظت بیشتر از تارهای نوری آنها را درون یک نوار هلی کالی ظریف قرار داد.
• بدیهی است که در کمرگیری طول تارهای نوری در کاست کوتاه تر از مفصل بندی سر به سر خواهد شد که باید آنرا پذیرفت.
• پس از اتمام مراحل فوق تارهای نوری آماده عملیات جوش (Fusion) هستند.
• در صورت امکان جهت پرهیز از دوباره کاری، افت نقطه جوش تارهای نوری هم‌زمان با عملیات فیوژن بوسیله OTDR، تست شود تا اگرنقطه جوشی دارای افت غیر استاندارد و غیر قابل قبول باشد شکسته و مجدداً جوش گردد.
• اگر بر اثر شکستن نقطه جوش جهت جوش مجدد، قطر حلقه آرایشی تارهای نوری کمتر از 6 سانتیمتر شود لازم است یک حلقه از آرایش تار نوری در کاست باز شود.

تذکر 1: در تست اپتیکی با OTDR متوسط افت هر نقطه جوش تارهای نوری استاندارد در اندازه گیری از هر دوسمت (Bidirectional Measurement) حدود 0.1db است، بهتر است این تست پس از بستن مفصل و آرایش کابل ها در حوضچه، هندهول و سایر موارد انجام شود تا اگر در زمان بستن مفصل به تارهای نوری صدمه وارد شده باشد مشخص شود.

تذکر 2: حداقل شعاع حلقه آرایش کابل های نوری نباید کمتر از 20 برابر قطرکابل باشد در غیر این صورت افت ایجاد می شود، هرچه قطر حلقه آرایش کابل های نوری تنگ تر شود افت درآن نقطه بیشتر می شود.

تذکر 3: هیچ نقطه ای از تارهای نوری نباید تحت تنش وفشار باشد چون فشار و تنش افت ایجاد می کند.

تذکر 4: باید از ایجاد پیچش و بهم تابیدن تارهای نوری به یکدیگر جلوگیری کرد چون افت ایجاد می شود.

نکته: قبل از جوش تارهای نوری به یکدیگر باید روی یکی از تارها یک کریمپ حرارتی قرار داد تا بعد از جوش جهت محافظت، روی نقطه جوش قرار گیرد.

گاهی جهت افزایش ظرفیت کاست در هر شیار دو کریمپ روی هم قرار داده می شود لذا جهت شناسائی تارهای نوری و احتراز ازجابجائی آنها تارهای نوری هم رنگ در یک شیار قرار نگیرند، بدین جهت کریمپ تار شماره 2 روی کریمپ تار شماره 1 و کریمپ تار شماره 4 روی کریمپ تار شماره 3 و الی آخر قرار گیرد. در صورتی که شیارها در کاست دارای شماره و جهت نباشند با ماژیک ترتیب شماره گذاری شیارها در کف کاست نوشته شود و در صورت مشکی بودن کاست می توان آدرس دهی و عمل شماره گذاری را با نوشتن روی چسب تسا انجام داد و کف کاست چسباند. جهت مشخص شدن تارهای نوری هرلوزتیوب در کاست، شماره آن لوزتیوب در انتهای تارهای آن نصب شود تا از جابجایی تارهای نوری جلوگیری شود.

باید توجه نمود که تمام کریمپ ها و آرایش تارهای نوری در جای خود ثابت باشند و در اثر تکان های مفصل از جای خود حرکت نکنند و آشفتگی در آرایش ایجاد نگردد.پس از بستن مفصل باید با هوا گذاری و تست از طریق والف هوا از آب بندی مفصل مطمئن شد.

پس از اتمام کار، کابل های ورودی و خود مفصل در محل مناسب در من هول یا هند‌‌‌هول یا هر بست افزار دیگری آرایش شوند و روی کابل ها پلاک شناسائی نصب گردد. قطر حلقه آرایش کابل نیز در حد مجاز باشد.

روی هر پلاک موارد زیر قید شود:

• مبدأ و مقصدکابل
• تعداد رشته ها
• نام سازمان مالک یا استفاده کننده از کابل