نصب فیبر نوری در خارج از ساختمان (OSP)

کابل‌های زیرزمینی در کانالی کشیده می‌شوند که معمولاً در عمق 1تا1.2 متر در زیر زمین مدفون است تا احتمال تخریب تصادفی آن ها کاهش یابد. این فرآیند معمولاً با حفر یک ترانشه برای دفن مجرا آغاز می شود که معمولاً لوله پلاستیکی 4 اینچی است، گاهی اوقات کشیدن کابل با لوله داخلی از قبل نصب شده به نام داکت لاینر با یک نوار کششی برای تسهیل فرآیند واقعی، انجام می شود. با توجه به توسعه تاسیسات شهری توسط ارگان های خدمات رسان و برای جلوگیری از آسیب های بعدی به کابل های فیبر نوری می توان از حفاری به روش شیار خطی نیز استفاده کرد. با توجه به نارسانا بودن تجهیزات دفن شده در مجاری و جهت جلوگیری از آسیب دیدن تجهیزات در حفاری های آینده در آن معبر از یک نوار نشانگر رسانا در حدود سی سانتیمتر بالای مجرای دفن شده استفاده می شودکه به عنوان هشدار، برای هر کسی که در مجاورت آن اقدام به عملیات تخریب می کند باشد. در این پروژه ها، بسیاری از ذینفعان و متولیان امر، که مجوز اجرای کابل فیبرنوری را می دهند، پیمانکاران را ملزم می کنند که مجراهای اضافی در طول مسیر نصب کنند تا از حفاری مجدد برای نصب کابل جهت افزونگی در آینده جلوگیری شود. با توجه به اینکه در بسیاری از شهرها کانال‌های گسترده‌ای وجود دارند که قبلاً برای خدمات دیگر ایجاد شده‌اند استفاده از لاینر و یا سابداکت جهت سهولت کابل کشی مجدد در این تاسیسات بسیار مهم و ضروری است. استفاده از  میکرو داکت ها که دارای تیوب های داخلی مجزا هستند و اجرای کابل کشی با مکانیزم دمیدن باد و ارسال فیبر در داخل این تیوب ها از راهکارهای مناسب و مقرون به صرفه در این زمینه است. از مزایای استفاده از سابداکت ها  و میکروداکت ها در کانال های حفاری شده می توان به این مورد اشاره نمود که کشیدن کابل به داخل مجرایی که از قبل چندین کابل دارد ممکن است باعث گره خوردن، افزایش کشش و آسیب احتمالی به کابل ها شود.